Χ.Α.Μ.Α.Σ

Και αυτόν τον Αύγουστο η Κυβέρνηση μάχεται με νύχια και με δόντια να «σώσει» το ελληνικό πανεπιστήμιο.   Ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι επιδιώκει   να «καθαρίσει» τα Πανεπιστήμια από το «άχρηστο», «επιζήμιο» διοικητικό προσωπικό. Αξιολογήσεις, διαθεσιμότητες, πειθαρχικά… Πραγματικός ζήλος. Αρχές Αυγούστου, το ενδιαφέρον τους κατακλύζει τα μέσα ενημέρωσης. Ο υπουργός αποφασίζει να λάβει επιπλέον μέτρα για την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στρεφόμενος αυτή τη φορά κατά ενός άλλου επιβαρυντικού παράγοντα: τους φοιτητές. Εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές, τους οποίους   μάλιστα αποκαλεί «λιμνάζοντες», «αιώνιους».   Εφόσον λοιπόν «λιμνάζουν», είναι αυτονόητο πως κάτι αναχαιτίζει την πορεία τους. Κάποιο εμπόδιο παρεμβάλλεται. Τα εμπόδια τόσο γνώριμα… Η εγκατάλειψη της εκπαίδευσης στο έλεος της κρίσης (αλλά και στη μοίρα της πριν απ΄ αυτήν), η αίσθηση της ματαιότητας που γεννούν τα εφιαλτικά ποσοστά ανεργίας, οι ανυπέρβλητες δυσκολίες… Όταν, όμως,   προκύπτει το ερώτημα «ποιοι