…και άλλα «ΔΩΡΑ» Χριστουγέννων…
Βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία, τόσο σε ότι αφορά το σύνολο του λαού και των εργαζόμενων αλλά και σε ότι αφορά την εκπαίδευση. Ξεκινώντας από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ,ΝΔ και ΛΑΟΣ, παρά το γεγονός ότι ακολουθεί την ίδια πολιτική του μνημονίου, την οποία ακολουθούσε και το ΠΑΣΟΚ (κάτι που ήταν απόλυτα ξεκάθαρο από την αρχή), φαίνεται να έχει καταφέρει έστω και προσωρινά να αναχαιτίσει σε ένα βαθμό την λαϊκή αντίδραση. Έτσι, εκτός από μερικές πολύ μαχητικές εξαιρέσεις, όπως οι απεργοί της Χαλυβουργίας και οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ, ένα μεγάλο κομμάτι του λαού δείχνει να έχει πειστεί από την προπαγάνδα των μέσων μαζικής εξαπάτησης, για να «δοθεί χρόνος στην νέα κυβέρνηση». Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση αυτή πιστή στις διακηρύξεις της φέρνει κάθε μέρα τους εργάτες και τους εργαζόμενους σε όλο και δυσκολότερη κατάσταση. Έτσι, στο δημόσιο, 1 στους 4 εργαζόμενος θα απολυθεί μέσα σε 4 χρόνια, οι μισθοί θα τσεκουρωθούν, ενώ τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Την ίδια στιγμή, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας που θα φέρει την ανάπτυξη της οικονομίας», η συγκυβέρνηση ετοιμάζει να κάνει το μεγαλύτερο δώρο στα αφεντικά παραβιάζοντας την γενική συλλογική σύμβαση εργασίας (μέσω κατάργησης προβλεπόμενων αυξήσεων ή ακόμα και μέσω μείωσης του κατώτατου μισθού, κάτω από 751 ευρώ), κατάργησης του 14ου μισθού και τέλος μειώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές από την εργοδοτική πλευρά (την στιγμή που οι συντάξεις μειώνονται και τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν). Είναι προφανές ότι η άρχουσα τάξη προσπαθεί να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση, οδηγώντας τον κόσμο της εργασίας, τους ανέργους (που συνεχώς αυξάνονται) και την νεολαία στην καταπίεση, την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση.
Παράλληλα, τη στιγμή που μέσα στις σχολές επικρατεί μια σχετική «ησυχία», το υπουργείο παιδείας προσπαθεί να υλοποιήσει βασικές διατάξεις του νόμου Διαμαντοπούλου, που πλήττουν τόσο τους φοιτητές όσο και τους εργαζόμενους μέσα στα πανεπιστήμια. Έτσι, αυτή την περίοδο, γίνεται μια προσπάθεια να ψηφιστούν (…ή μάλλον να διοριστούν…) τα Διοικητικά Συμβούλια, εκβιάζοντας τα ΑΕΙ-ΤΕΙ με διακοπή χρηματοδότησης, στην περίπτωση που δεν υπακούσουν… Μέσα από την ψήφιση και τη λειτουργία των συμβουλίων διοίκησης, περνάει ουσιαστικά ολόκληρη η εφαρμογή του νέου νόμου, δηλαδή το τσάκισμα των πτυχίων και των επαγγελματικών/εργασιακών μας δικαιωμάτων, οι διαγραφές φοιτητών, η εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, η απόλυση/εφεδρεία εργαζομένων, η πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος και η κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας. Παράλληλα, οι φοιτητές δεν θα μπορούν να ασκήσουν καμία συλλογική και δυναμική παρέμβαση (και συνεπώς καμία πίεση) στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Ακόμα, καταργείται σχεδόν η φοιτητική μέριμνα, αφού η λειτουργία των φοιτητικών εστιών περνάει στη δικαιοδοσία των πανεπιστημίων (των οποίων οι προϋπολογισμοί είναι μειωμένοι ακόμα και 50%), με αποτέλεσμα πολλές από αυτές να μην μπορούν να λειτουργήσουν. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το ζήτημα των βιβλίων (με μονάχα ένα σύγγραμμα να είναι δωρεάν), αφού σε πάρα πολλά μαθήματα είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε υπέρογκα ποσά αν θέλουμε να έχουμε όλα τα βιβλία. Ακόμα ένα στοιχείο που δεν πρέπει να ξεχνάμε (ειδικά λίγο πριν την εξεταστική) είναι ότι βασική επιδίωξη του κράτους είναι η εντατικοποίηση των σπουδών, να τρέχουμε δηλαδή συνέχεια με υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και ασκήσεις, να καθιερωθούν αλυσίδες μαθημάτων, να υπακούμε στην καθηγητική εξουσία χωρίς καμία αντίρρηση. Αποτέλεσμα? Να μάθουμε στη σχολή να είμαστε ατομιστές και πειθαρχημένοι για να είμαστε αύριο στο αφεντικό μας υπάκουοι, εξατομικευμένοι και ‘’αποδοτικοί’’.
Ήρθε η ώρα να ξεσηκωθούμε απέναντι σε όσα μας επιβάλλουν! Με μαχητικούς συλλογικούς και ενωτικούς αγώνες να μπλοκάρουμε τα Συμβούλια Διοίκησης, να προστατεύσουμε την φοιτητική μέριμνα και να διεκδικήσουμε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Να συμπορευτούμε με όλο τον κόσμο της εργασίας που παλεύει ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα, τις απολύσεις και τις περικοπές. Να διεκδικήσουμε σπουδές και εργασία με δικαιώματα, για να πετύχουμε την ανατροπή των κυβερνήσεων του κεφαλαίου για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής συνολικά.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΘΑ ΤΟ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ…
