Χ.Α.Μ.Α.Σ

  Στα μέσα Αυγούστου του προηγούμενου έτους η Κυβέρνηση αποφάσισε να ξεκινήσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση –για το καλό μας πάντα…- κοινοποιώντας σχετικό έγγραφο στις υπηρεσίες του ΕΜΠ.  Με αυτό ζητούσε από όλα τα ΑΕΙ της χώρας να «αξιολογήσουν τις διοικητικές και οικονομικές μονάδες και το προσωπικό τους», «να συντάξουν νέα οργανογράμματα ανά υπηρεσιακή μονάδα με κατάργηση ή συγχώνευση υπηρεσιακών μονάδων» και να «καταργήσουν οργανικές θέσεις που πλεονάζουν θέτοντας το προσωπικό που πλεονάζει σε καθεστώς διαθεσιμότητας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία», καταληκτική ημερομηνία η 16 η Σεπτεμβρίου. Η Σύγκλητος με επίσημη ανακοίνωση της, η οποία αποτελούσε και απάντηση στο έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, δήλωσε πως το ΕΜΠ έχει ήδη λιγότερους διοικητικούς υπαλλήλους από αυτούς που πραγματικά χρειάζεται και πως μία ακόμα μείωση αυτών θα οδηγούσε σε «αδυναμία λειτουργίας».  Στις αρχές του Σεπτέμβρη, και πριν τη λήξη τις προθεσμίας, διοικητικοί υπάλληλοι έχοντας στο πλευρό τους καθηγ

Παρά τις αντιδράσεις από τα διάφορα κοινωνικά στρώματα η κυβέρνηση επιμένει να ακολουθεί την ίδια πολιτική που ακολουθούσε μέχρι τώρα, την πολιτικής της οικονομικής εξαθλίωσης του λαού, της διάλυσης του Κράτους Πρόνοιας και -φυσικά- της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης (ή μάλλον αποδιάρθρωσης;). Μετά τα γεγονότα με τους διοικητικούς υπαλλήλους, που ταλάνισαν την πανεπιστημιακή κοινότητα για ένα χρόνο και που ακόμα δεν έχουν λήξει οριστικά, την πόρτα μας χτυπούν οι διαγραφές και οι Οργανισμοί μέσω των οποίων αυτές θα εφαρμοστούν. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ,όμως, ότι δεν πρόκειται περί παρθενογένεσης. Η εκπαιδευτική αναδιάρθωση δρομολογείται εδώ και χρόνια και σήμερα δε βλέπουμε παρά την απλή εφαρμογή νόμων και συνθηκών που έχουν ψηφιστεί νωρίτερα. Απαρχή όλων είναι η Λευκή Βίβλος για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση, η οποία διαπραγματεύεται το θέμα της εκπαίδευσης, αναφέρεται στους στόχους της, τη σύνδεση με την οικονομία και τις επιχειρήσεις και στο ποιοι έχουν τελικά σύμφωνα με τα

Και ξέρετε ποιο είναι το πιο τρομακτικό με το φασισμό; Ότι ταυτίζει τις ιδέες σου με το δολοφόνο σου. Σε μία κοινωνία που η ενεργή και αντιστασιακή συνείδηση αποτελεί την εξαίρεση, και όχι τον κανόνα, η επιβολή μία τέτοιας ταύτισης μπορεί να αποβεί μοιραία. Αν ήδη η πλειοψηφία είναι δέσμια της καλά προβαλλόμενης συμβατικής πεπατημένης, τα αιματοβαμμένα περιστατικά ολοκληρώνουν τη συρρίκνωση της μειοψηφίας. Με δύο τρόπους. Με τον άμεσο αφανισμό τους και το «λυτρωτικό» διέξοδο της επιλογής. Ποιας επιλογής; Της πεπατημένης. Φαύλος κύκλος. Γιατί , ας είμαστε ειλικρινείς, μπορεί πολλοί να είμαστε ιδεολόγοι αλλά πρωτίστως είμαστε άνθρωποι. Και ποιος θα επιλέξει την ιδεολογία για την οποία κρατάνε μαχαίρι; Η οποία μπορεί κάποια μέρα να σε αφήσει νεκρό σε χαντάκι; Τι είναι όμως χειρότερο; Στην πρώτη περίπτωση έχουμε αντίσταση. Έχουμε πόνο. Έχουμε θρήνο. Στη δεύτερη δεν έχουμε τίποτα. Εκείνοι τα έχουν όλα. Μέχρι και το φόβο μας, εκείνοι τον έχουν. Γιατί ένα πράγμα ξέρει καλά να κάνει ο φασ

Αύριο, Τετάρτη 10/09, πορεία διαμαρτυρίας στην Ουκρανική Πρεσβεία.  Προσυγκέντρωση στις 18.30 στο μετρό Πανόρμου.  Όλοι να στηρίξουμε τον ουκρανικό λαό που εδώ και πολλούς μήνες βρίσκεται στο έλεος της μάχης συμφερόντων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των φασιστικών μορφωμάτων. Μαζί τους στον αγώνα.

Η Χ.Α.Μ.Α.Σ την Παρασκευή 12/09 και ώρα 14.30 συζητά στο στέκι της για την απόφαση του υπουργού για διαγραφή των "αιωνίων" φοιτητών και τις επανειλημμένες προσπάθειες εισαγωγής Οργανισμών στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Είστε ευπρόσδεκτοι να έρθετε είτε για να μοιραστείτε μαζί μας την άποψή σας, ή για να παρακολουθήσετε ή απλώς να πάρετε μια ιδέα για το τι έχει συμβεί, τι πρόκειται να συμβεί και πώς εμείς θα δράσουμε. Όποιο ζήτημα μας απασχολεί πρέπει να το συζητάμε. Εξάλλου , όπως αναφέρουμε και στο blog μας: apathy is deadly.

Κάθε χρόνο μετά από μία μικρή περίοδο διακοπών, οι φοιτητές που απαρτίζουν τη μικρή κοινωνίας της σχολής Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. καλούνται να επανέλθουν γεμίζοντας τις αίθουσες και τα αμφιθέατρα της σχολής συμμετέχοντας στην επαναληπτική εξεταστική περίοδο του Σεπτέμβρη. Οι καλοκαιρινές διακοπές όμως δεν αποτελούν ούτε κατά διάνοια περίοδο πολιτικής αδράνειας τόσο εντός όσο και εκτός των πυλών του Ε.Μ.Π., πόσο μάλλον και εκτός των συνόρων. Κοντόφθαλμα ίσως η οποιαδήποτε ενασχόληση μας ως φοιτητές με θέματα εκτός του ελλαδικού χώρου μπορεί να φαίνεται ως χάσιμο χρόνου, όμως συνυπολογίζοντας το γεγονός πως η Ελλάδα συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς όπως το Ν.Α.Τ.Ο. και η Ε.Ε. τότε το θέμα αποκτά μία άλλη υπόσταση, ειδικότερα όταν βρίσκονται στο επίκεντρο χώρες όπου κυριαρχεί μία έκρυθμη πολιτική κατάσταση όπως η Ουκρανία ή πληττόμενοι λαοί όπως αυτός της Παλαιστίνης.  Η περίοδος Ιουλίου – Αυγούστου που απήλθε θα μείνει χαραγμένος στις μνήμες της παγκόσμιας