Για τις μάχες που πέρασαν και τις μάχες που έρχονται…

Τη στιγμή που στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, η τρικομματική κυβέρνηση των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ετοιμάζεται να ψηφίσει το νέο πακέτο μέτρων που θα κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή (ή και την επιβίωση) των εργαζόμενων, των ανέργων και των συνταξιούχων, τα πανεπιστήμια διανύουν ακόμα μια περίοδο αναταραχής, με κινητοποιήσεις από όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα. Αφορμή για αυτές τις κινητοποιήσεις αποτελεί για ακόμα μια φορά ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου. Με την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς, και παρά τις δήθεν τροποποιήσεις του Αρβανιτόπουλου, άνοιξε για ακόμα μια φορά το θέμα της εκλογής συμβουλίων διοίκησης, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν μια προσπάθεια για ένα πιο αυταρχικό και αντιδημοκρατικό μοντέλο διοίκησης του Πανεπιστημίου, αλλά και τη θεσμοποίηση της παρέμβασης εξωπανεπιστημιακών παραγόντων των επιχειρήσεων σε αυτό. Τα ολιγομελή συμβούλια, η εισαγωγή εξωτερικών παραγόντων και η μηδαμινή φοιτητική εκπροσώπηση φανερώνουν μία προσπάθεια να απονομιμοποιηθεί θεσμικά η παρέμβαση της πανεπιστημιακής κοινότητας στη διοίκηση του Πανεπιστημίου. Στερείται έτσι από το σύνολο της κοινότητας και του πιο πλειοψηφικού και ζωτικού κομματιού της, τους φοιτητές, η δυνατότητα να έχουν λόγο και να αποφασίζουν για το Πανεπιστήμιο, και δημιουργείται ένα «κλειστό» όργανο, το οποίο θα αποτελέσει τον εντολοδόχο και υλοποιητή της πολιτικής της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια.

Στο πλαίσιο αυτό, και μετά τον ορισμό από το υπουργείο της 25^ης Οκτωβρίου ως καταληκτική ημερομηνία για τη συγκρότηση των συμβουλίων διοίκησης, μέσα σε μια νύχτα το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΕΜΠ αποφάσισε τη διεξαγωγή των εκλογών, σε πλήρη αντίθεση τόσο με τις αποφάσεις της Συγκλήτου, όσο και με τις αποφάσεις των συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, μελών ΔΕΠ κλπ. Αντίστοιχες αποφάσεις πάρθηκαν και σε άλλα ιδρύματα σε όλη την Ελλάδα. Μετά από αυτή την εξέλιξη, πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι μετά από γενικές συνελεύσεις μπήκαν σε τροχιά καταλήψεων, αποφασίζοντας να μπλοκάρουν τις εκλογές, όπως και έγινε καθώς στη μεγάλη πλειοψηφία των ιδρυμάτων οι εκλογές αναβλήθηκαν, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, η ψηφοφορία έγινε ηλεκτρονικά (μια μέθοδος που εγείρει πολλές αμφιβολίες για το πόσο αξιόπιστη και αδιάβλητη μπορεί να είναι). Φυσικά, όπως γίνεται συνήθως, αμέσως βρέθηκαν οι εγκάθετοι του Υπουργείου, οι οποίοι έσπευσαν όχι μόνο να υπερασπιστούν το νέο νόμο, αλλά δε δίστασαν και να λασπολογήσουν ενάντια στα κινητοποιούμενα κομμάτια της ακαδημαϊκής κοινότητας. Υπήρχαν, μάλιστα, περιπτώσεις καθηγητών, οι οποίοι έθεσαν υποψηφιότητα για τα συμβούλια και δέχθηκαν κριτική για αυτή τους την επιλογή, οι οποίοι έσπευσαν στη συνέχεια να καταγγείλουν τους φοιτητικούς συλλόγους για στοχοποίηση , ταυτίζοντάς τους ακόμα και με τη χούντα (!!!!) λέγοντας μάλιστα ότι φοβούνται ακόμα και για τη σωματική τους ακεραιότητα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι κινήσεις του υπουργείου βρίσκουν πρόθυμους υποστηρικτές μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, στο πρόσωπο των καθηγητών οι οποίοι προσπαθούν ήδη να παζαρέψουν τη θέση τους μέσα στις νέες συνθήκες που πιστεύουν ότι θα υπάρξουν.

Το φοιτητικό κίνημα, για ακόμη μια φορά, κατάφερε μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές του διαδικασίες και τις μαζικές κινητοποιήσεις, να πετύχει μια σημαντική νίκη, απέναντι σε όσα προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση αλλά και οι εγκαθετοί της μέσα στα πανεπιστήμια. Σε καμία περίπτωση όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυτούμε. Ήδη, το υπουργείο ετοιμάζεται να ανακοινώσει νέες ημερομηνίες για την ανάδειξη των συμβουλίων. Παράλληλα, συνεχίζεται η προσπάθεια εφαρμογής και άλλων διατάξεων του νόμου (όπως η κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων και η διάσπαση των πτυχίων), ενώ οι περικοπές σε φοιτητικές παροχές (σίτιση και στέγαση) είναι όλο και μεγαλύτερες.

Απέναντι σε αυτούς που υποθηκεύουν το μέλλον μας αλλά και καταστρέφουν το παρόν μας, εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι την τελική ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου αλλά και όλης της πολιτικής των μνημονίων. Ότι και να κάνουν δεν μας τρομοκρατούν. Συνεχίζουμε μαχητικά μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές μας διαδικασίες μέχρι την τελική νίκη.