Με όπλο τη Γενική μας Συνέλευση

Την Τετάρτη στις 29/03 κατατίθεται προς ψήφιση στη Γενική Συνέλευση της Σχολής – Τμήμα Καθηγητών η νέα Πρόταση του Προγράμματος Σπουδών. Η νέα πρόταση έρχεται ουσιαστικά να λήξει την όλη κουβέντα η οποία γίνεται γύρω από το Π.Σ. εδώ και 1,5 χρόνο. Μία κουβέντα η οποία πραγματοποιήθηκε κατά κύριο λόγο σε κλειστές πόρτες γραφείων καθηγητών και άλλαξε ρότα μόνο μετά την ‘’εισβολή’’ του Φοιτητικού Συλλόγου στο προσκήνιο μέσω μαζικών Γενικών Συνελεύσεων αλλά και δυναμικών παρεμβάσεων στις Γενικές Συνελεύσεις της Σχολής.

Μέσα σε αυτόν τον 1,5 χρόνο ο Φ.Σ. μας πέτυχε μία σειρά νικών και βρίσκεται σε πολύ ευνοϊκότερη θέση μάχης καθώς επέβαλλε μία σειρά αλλαγών στο Π.Σ. που αφορούσαν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τη συλλογική μας κατοχύρωση ως μελλοντικοί Χημικοί Μηχανικοί (διατήρησε το ενιαίο αδιάσπαστο πτυχίο μην επιτρέποντας την αρχική βλέψη διάσπασης ενώ πλέον υπάρχει ένα κύριο μάθημα στον κορμό από κάθε εμβάθυνση), καθώς και τη μείωση της εντατικοποίησης μέσω της διάσπασης ‘’υπερμαθημάτων’’ (π.χ. τα ενωμένα ΜΦΔ, ΜΧΔ) που έγινε εφικτό αφού πλέον δεν υφίσταται το όριο των 5 μαθημάτων ανά εξάμηνο. Ωστόσο η νέα πρόταση που κατατίθεται από πλευράς καθηγητών περιέχει ακόμα ένα σημαντικό αριθμό προβληματικών που βρίσκονται αντίθετα με τις αποφάσεις και τις διεκδικήσεις μας.

Φλέγον ζήτημα αποτελεί το Σεμιναριακό μάθημα των Τεχνικών Σχεδιάσεων το οποίο προάγει τα σεμιναριακού τύπου μαθήματα τα οποία με τη σειρά τους αποδίδουν διαφορετικές δεξιότητες στον εκάστοτε απόφοιτο, ενώ σε συνδυασμό με τις πιστωτικές μονάδες (ects) οδηγούν σε ποσοτική διαφοροποίηση. Αυτές οι αλλαγές ‘’κουμπώνουν’’ με την έλευση του Ατομικού Φακέλου Προσόντων που εισάγεται από το νόμο για το Νέο Λύκειο και έχουν ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό του σώματος των αποφοίτων. Μία ακόμα προβληματική που κινείται στην ίδια κατεύθυνση είναι η συμπίεση των κατευθύνσεων σε ανώτερα εξάμηνα που ενισχύει το βάθεμα της εξειδίκευσης του τελευταίου έτους φοίτησης και μία επόμενη αλλοίωση της ενιαιότητας του πτυχίου. Επιπροσθέτως έντονο προβληματισμό προκαλεί η κατάσταση με τις κατευθύνσεις μέσα στις κατευθύνσεις – ομάδες που έχουν δημιουργηθεί πιο πολύ για να ενσωματωθεί ο σύλλογος στη λογική της υπερεξειδίκευσης παρά για να αποφύγουμε τέτοια ζητήματα. Θεωρούμε σκόπιμο πως πρέπει να μείνει μόνο ο τίτλος των ομάδων η κάποια τροποποίηση αυτού ούτως ώστε να αφοπλιστεί οποιαδήποτε πιθανότητα θεώρησης του πτυχίου μας ως κατακερματισμένο. Μία ακόμα προβληματική παραμένουν τα υπερσυμπιεσμένα μαθήματα που θα οξύνουν τη δυσκολία και την εντατικοποίηση εντός της σχολής (π.χ. Ηεκτρομηχανολογικός Εξοπλισμός). Όσον αφορά την πρακτική αντιλαμβανόμαστε πως δε θα πρέπει να λογίζεται μόνο ως εκπαιδευτική διαδικασία καθώς παράγεται έργο και πως πρέπει άμεσα να αποδεσμευτεί από τα πλαίσια της μαθητείας και των μηχανισμών ‘’ανακύκλωσης’’ της ανεργίας. Γι’ αυτό συνεχίζουμε να παλεύουμε να μην είναι στα πλαίσια της μαθητείας και διεκδικούμε να λαμβάνουμε ως μισθό πρακτικής τον κατώτατο. Τέλος όσον αφορά τη Διπλωματική εντύπωση προκαλεί το όριο δήλωσης της που έχει φτάσει τα 3 μαθήματα ενώ πρέπει να ολοκληρωθεί σε διάστημα 1 χρόνου! Όπως φαίνεται οι καθηγητές αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν περιθώρια όξυνσης της εντατικοποίησης και για αυτό μας πιέζουν κι άλλο… Οι ρυθμοί με τους οποίους μας ωθούν να σπουδάσουμε – τρέχουμε είναι απάνθρωποι και δεν πρόκειται να ‘’ελαφρύνουν’’ ούτε με προσωπικές συνεννοήσεις μεταξύ φοιτητών – καθηγητών ούτε και προφανώς με την αποδοχή της εν λόγω κατάστασης.

Όπως αποτυπώνεται από τις παραπάνω εξελίξεις κινούμαστε στα πλαίσια της Συνθήκης της Μπολόνια, δηλαδή στα πλαίσια του αέναου κυνηγιού προσόντων – πιστωτικών μονάδων – σεμιναρίων και της διάσπασης των πτυχίων, μίας κατάστασης η οποία είναι βηματική, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τις αντιδράσεις των φοιτητών. Παράλληλα εντείνονται οι ήδη φρενήρεις ρυθμοί φοίτησης μέσω κυρίως των συμπτύξεων μαθημάτων. Κάπως έτσι το Πολυτεχνείο γίνεται γραμμή παραγωγής φτηνού εργατικού δυναμικού, ‘’εκπαιδευμένου’’ να δουλεύει απλήρωτες υπερωρίες χωρίς να φέρνει αντιστάσεις στον εργοδότη, γεγονός που σχετίζεται άμεσα με την εργασιακή πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα αυτή περιγράφεται από ανεργία, προγράμματα voucher, απλήρωτη, ανασφάλιστη και μαύρη εργασία καθώς και από τη συνεχή αμφισβήτηση των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων. Ως νέοι θα είμαστε σε κατάσταση μόνιμης εργασιακής περιπλάνησης υπό άθλιες συνθήκες εργασίας για την απόκτηση της ‘’πολυπόθητης εμπειρίας’’ ή έχοντας υψηλά στην ατζέντα την προοπτική της μετανάστευσης που δε μας εγγυάται καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ενάντια σε αυτή την κατεύθυνση ως Φ.Σ. ήδη έχουμε παλέψει για τη διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων μας για ενιαίο πτυχίο και ομαλού ρυθμού σπουδών, ωστόσο καλούμαστε να συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα καθώς η πίεση τόσο από εξωτερικούς παράγοντες (κεφάλαιο - Ε.Ε.) όσο και από τους καθηγητές συνεχίζεται.

Αντιλαμβανόμαστε πως οι καθηγητές από το δικό τους μετερίζι νοιάζονται για τη διενέργεια και αναβάθμιση των αντικειμένων τους και για την ‘’ευρωπαϊκή πορεία’’ της σχολής ο οποίος αντικατοπτρίζεται από την τήρηση του ν. Διαμαντοπούλου και την επίπτωση των πτυχών του στις πλάτες μας. Από την άλλη όμως αντιλαμβανόμαστε πως τέτοιου είδους πρακτικές δε μας χωράνε καθώς καταρρακώνουν την ήδη αβέβαιη προοπτική που μας περιγράφουν. Το πτυχίο στο οποίο απαιτούμε να υφίστανται όλα τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και να είναι η μόνη προϋπόθεση για την εύρεση εργασίας υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο, από τις αντιδραστικές αλλαγές στα Π.Σ., από το ΤΕΕ και τις αποφάσεις του για μηδενικά επαγγελματικά δικαιώματα σε μηχανικούς χωρίς μεταπτυχιακό, από την κυβέρνηση και την Ε.Ε. που έχουν αποφασίσει εδώ και καιρό την απελευθέρωση του επαγγέλματος του μηχανικού και τώρα την υλοποιούν.

Απέναντι σε όλα αυτά μόνα μας όπλα είναι οι ζωντανές Γενικές Συνελεύσεις και οι μάχιμες κινητοποιήσεις μας, τις οποίες τείνουν να εκφυλίσουν οι καθεστωτικές δυνάμεις της Σχολής. ΠΑΣΠ και ΠΚΣ παραβλέποντας τη κίνηση συλλογής υπογραφών στις οποίες συμμετείχε μία πληθώρα φοιτητών και η οποία σίγουρα θα κατέληγε σε συνέλευση, την υποβάθμισαν πλήρως μέσω της γραφειοκρατίας του Δ.Σ. Για εμάς που είμαστε με την πολιτική βάσης, από την οποία πηγάζουν τα μάχιμα πολιτικά σχέδια αλλά και η ίδια η πολιτική ζωντάνια του Φ.Σ., αποτελεί πρόκληση το πώς αντικαθιστάται ο σύλλογος και οι κινήσεις του και ατονεί πολιτικά η σχολή. Δεν αφήνουμε σε κανένα να αποφασίσει για μας χωρίς εμάς, συνεχίζουμε να προασπίζουμε τα συμφέροντα και τις ανάγκες μας, για μία ανθρώπινη καθημερινότητα, για μία καλύτερη προοπτική!  

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 21/3 ΚΑΙ ΩΡΑ 12ΜΙΣΗ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ 1