Όχι, τη Δευτέρα η σχολή δεν κλείνει απλά και μόνο επειδή έχουν απεργία τα ΜΜΜ.

Όχι, τη Δευτέρα η σχολή δεν κλείνει απλά και μόνο επειδή έχουν απεργία τα ΜΜΜ.

Την Δευτέρα 15/12 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καταθέτει προς ψήφιση ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο, το οποίο είναι μέρος της 3ης αξιολόγησης, και το οποίο έρχεται να αποτελέσει μία νέα επίθεση προς το λαό και τη νεολαία. Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει την καθιέρωση ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, χτυπώντας με αυτόν τον τρόπο τις λαϊκές οικογένειες, αλλά και τον αντι-απεργιακό νόμο, ο οποίος προβλέπει πως τα πρωτοβάθμια σωμάτια θα μπορούν να κηρύξουν απεργία μόνο εφόσον το αποφασίσουν το 1/2 των μελών του, κάτι το οποίο είναι πρακτικά αδύνατο. Το γιατί είναι αδύνατο μπορεί να το καταλάβει κανείς σκεπτόμενος τα παρακάτω:

Το προηγούμενο νομικό πλαίσιο, προέβλεπε τη δυνατότητα κήρυξης απεργίας από το ΔΣ πρωτοβάθμιων σωματείων ευρύτερης περιφέρειας ή πανελλαδικής έκτασης. Κάτι τέτοιο, είναι λογικό καθώς πρόκειται για εργαζόμενους κλάδου με επιχειρήσεις που απασχολούν από 5 ως 30 εργαζόμενους (πχ. Τουρισμός-επισιτισμός). Δηλαδή πρόκειται για έναν κλάδο, όπου υπάρχει μικρή πυκνότητα εργαζομένων ανά επιχείρηση και μάλιστα πρόκειται για κλάδο όπου οι εργαζόμενοι είναι γεωγραφικά διασκορπισμένοι. Θα μπορούσε, χωρίς αυτό το νομικό πλαίσιο να κυρηχτεί απεργία για την απόλυση ενός σερβιτόρου; Επιπλέον προβλεπόταν η δυνατότητα κήρυξης απεργίας από την Γενική Συνέλευση όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων, είτε με απαρτία 1/3 και πλειοψηφία 1/2, είτε με απαρτία 1/4 και πλειοψηφία 3/4 των ταμειακώς εντάξει μελών. Το παραπάνω επέτρεπε τη λήψη απόφασης, καθώς αφορά εργαζομένους, οι οποίοι βρίσκονται σε μία ευρύτερη περιοχή, αλλά εργάζονται και με βάρδιες πχ. οι εργαζόμενοι στον τουρισμό σε ένα νησί ή οι βιομηχανικοί εργάτες, συνθήκες οι οποίες προφανώς περιορίζουν κατά πολύ τη δυνατότητα για παρουσία στη Γενική Συνέλευση.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς και τα παπαγαλάκια της στο εσωτερικό των σχολών, αλλά και των επιμέρους κοινωνικών χώρων, προσπαθούν να μας πείσουν, ότι με αυτόν τον τρόπο εξυγειαίνουν το συνδικαλισμό στους χώρους εργασίας. Στην πραγματικότητα, όμως, η κοινή πρόταση ΔΝΤ-Αχτσιόγλου απαγορεύει το δικαίωμα στην απεργία σε όλα τα κλαδικά πρωτοβάθμια σωματεία με μεγάλη γεωγραφική διασπορά και μεταθέτει τη λήψη απόφαση για την απεργία στα ΔΣ των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων και της ΓΣΕΕ, εκεί που επικρατεί ο εργοδοτικός-κυβερνητικός, ξεπουλημένος συνδικαλισμός. Έτσι, η πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση των τελευταίων ετών θέλει να αποδυναμώσει τα πρωτοβάθμια σωματεία, στα οποία αποφασίζουν οι εργαζόμενοι και όχι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ που είναι πιστοί στις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο (ΣΕΒ). Αυτά τα σωματεία (τα πρωτοβάθμια) είναι που βρίσκονται συνεχώς στο δρόμο και έχουν πετύχει νίκες εντός και εκτός των κλάδων τους. Αντίθετα η ΓΣΕΕ επέλεξε να τηρήσει παγερή σιωπή σε όλα αυτά, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά τον αντεργατικό ρόλο της.

Χαρακτηριστική πάντως, είναι και η στάση των πλειοψηφιών ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ που αποτελούνται από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, οι οποίες καμία συμμετοχή δεν είχαν στην απεργία της Παρασκευής 12/1, και μάλιστα προσπάθησαν με κάθε τρόπο να σπιλώσουν τη μαζικότητα και τη δυναμική της. Υπό αυτό το πρίσμα δεν μας κάνει εντύπωση και η υποσημείωση της ΠΑΣΠ στο ΔΣ σχετικά με την αυριανή απεργία, όπου δεν θεωρεί ότι ο σύλλογος έχει λόγο να συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις. Είναι άλλωστε γνωστές οι πολιτικές σχέσεις της ΠΑΣΠ, με τους εργατοπατέρες και τον ξεπουλημένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ.

Πως σε επηρεάζει αυτό?

Η ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου θα αποδυναμώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα πρωτοβάθμια σωματεία. Τα σωματεία αυτά παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή του εργαζομένου. Ο τρόπος λειτουργίας τους πιέζει πολύ τις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο καθώς:

• Οι εργαζόμενοι ενημερώνονται άμεσα από συναδέλφους τους για όλα τα τεκταινόμενα (επικείμενα νέα μέτρα, εργοδοτική αυθαιρεσία, κινητοποιήσεις) αλλά και για τα εργατικά τους δικαιώματα.
• Σε περίπτωση κάποιας εργοδοτικής αυθαιρεσίας, όπως μιας άδικης ή εκδικητικής απόλυσης, πραγματοποιούν κινητοποιήσεις και απεργίες για στήριξη των εργαζομένων και πίεση των εργοδοτών.
• Περιορίζουν σημαντικά φαινόμενα όπως την μη πληρωμή μισθών, τις απλήρωτες υπερωρίες και τα περιστατικά ανάρμοστης συμπεριφοράς των αφεντικών.

Πως να αντιδράσεις?

Η παρουσία των φοιτητών στο πλάι των εργαζομένων, μαζί με τα ανεξάρτητα ταξικά σωματεία και σε συντονισμό με την Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματίων είναι αναγκαία.

Ενάντια στην 3η αξιολόγηση συμμετέχουμε μαζικά στις κινητοποιήσεις:

1. Δευτέρα 15 Γενάρη ημέρα ψήφισης των νέων μέτρων 12:00 στα Προπύλαια, απεργιακή συγκέντρωση για τα σωματεία του δημοσίου.
2. Δευτέρα 15 Γενάρη 17:30 στην πλατεία Κολοκοτρώνη και πορεία στη Βουλή.