ΜΗΤΡΩΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ Ή ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΤΥΧΙΟ ΣΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ
Εν
έτει 2018 και μετά από 4 μνημόνια, κυριαρχούν
η μαύρη και ελαστική εργασία και οι
μισθοί πείνας που εντοπίζονται σε κάθε
εργασιακό χώρο.
Η ενίσχυση αυτής της κατάστασης περνάει
μέσα από αποστέρηση όλων των δικαιωμάτων
που είχαν κατακτηθεί με αγώνες τα
προηγούμενα χρόνια και εμφανίζεται,
στο σήμερα, στο χώρο της εκπαίδευσης με
την επίθεση στα πτυχία και τα επαγγελματικά
δικαιώματα που αυτά κατοχύρωναν.
Η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ
(που μεθοδεύεται να περάσει πίσω από
κλειστές πόρτες) επισφραγίζει την
ταφόπλακα της προοπτικής των μηχανικών,
με την αμφισβήτηση οποιασδήποτε
κατοχύρωσης των ίδιων των πτυχίων τους.
Η ψήφιση και η εφαρμογή του «Μητρώου
Τεχνικών Έργων» θεσπίζει την κατάταξη
των απόφοιτων μηχανικών σε συγκεκριμένες
βαθμίδες-κλάσεις, με αφετηρία όλων την
“μηδενική” βαθμίδα. Αυτό σημαίνει
ότι ανεξάρτητα του αν θα πάρουμε πτυχίο,
δεν θα εχούμε κάνενα επαγγελματικό
δικαιώμα ως μηχανικοί μηδενικής τάξης
και δεν θα μπορούμε να ασκήσουμε το
επάγγελμα μας. Τα επαγγελματικά
δικαιώματα θα απονέμονται μέσω της
αναβάθμισης του κάθε αποφοίτου σε νέα
τάξη κάθε 4 χρόνια, ενώ για την απόδοση
ειδικών επαγγελματικών δικαιωμάτων θα
πρέπει να παρακολουθήσει περαιτέρω
σεμινάρια, προγράμματα επανακατάρτισης
και μεταπτυχιακά και όλα αυτά επί
πληρωμή. Η παράπανω κατάσταση ουσιαστικά
οδηγεί στον κατακερματισμό των
επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, ενώ τα
πτυχία «φαινομενικά» παραμένουν ενιαία,
αλλά στην πραγματικότητα για την απόκτηση
πληρότητας επαγγελματικών δικαιώματων
θα απαιτούνται παράλληλες δομές όπως
μεταπτυχιακά, διά βίου προγράμματα,
προγράμματα μαθητείας κλπ. Όλα τα
παραπάνω σε συνδυασμό με τις αλλαγές
στην εκπαίδευση (βλ. μεταφορά επαγγελματικών
δικαιωμάτων σε προγράμματα Δια Βίου
Μάθησης) και τις συγχωνεύσεις των ΤΕΙ
σε ΑΕΙ, μετατρέπουν το πτυχίο σε
“κουρελόχαρτο” αφού αυτό πλέον δεν θα
προσφέρει καμία συλλογική κατοχύρωση
και στην ουσία πετούν την συντριπτική
πλειοψηφία των μηχανικών εκτός
επαγγέλματος.
Η επίθεση στα επαγγελματικά δικαιώματα
και τα πτυχία μας, δεν αφορά έναν κλάδο
ή μια συντεχνία, αντίθετα αφορά τους
φοιτητές και απόφοιτους των περισσότερων
τμημάτων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Στόχος είναι η
διάλυση των πτυχίων μας και η μετατροπή
μας σε ευέλικτο εργατικό δυναμικό, που
δεν έχει δυνατότητες διαπραγμάτευσης
καλύτερων όρων εργασίας, αντίθετα
καλείται να πιστοποιείται και να
επανακαταρτίζεται διαρκώς. Είτε αφορά
την θέσπιση της “μηδενικής κλάσης
μηχανικών” είτε τη συγκρότηση δομής
παιδαγωγικής επάρκειας (για τις
καθηγητικές σχολές), το αποτέλεσμα είναι
η διαμόρφωση αποφοίτων διαφορετικών
ταχυτήτων, εξατομικευμένων, ανταγωνιστικών
και πλήρως εκμεταλλεύσιμων. Η μετατροπή
του πτυχίου μας σε απλό πιστοποιητικό
γνώσης η εδραίωση της συνεχούς κατάρτισης
και επανακατάρτισης και η νομιμοποίηση
της Δια Βίου Μάθησης μέσω του Ν. Γαβρόγλου
για την κατοχύρωση επαγγελματικών
δικαιωμάτων, αυτόματα υποβαθμίζει την
αξία και την ισχύ των πτυχίων. Στο εξής
κάθε επαγγελματικό δικαίωμα που θα
«φεύγει» από το πτυχίο θα δυσχεραίνει
περεταίρω την μηδαμινή επαγγελματική
προοπτική των αποφοίτων που υπάρχει
στο σήμερα στα πλαίσια των ελαστικών
σχέσεων εργασίας, της ανεργίας για τους
νέους και του ‘’ανοίγματος’’ των
επαγγελμάτων σύμφωνα με τις ορέξεις
της εργοδοσίας και των μεγάλων
επιχειρήσεων.
Υπό το παραπάνω πρίσμα, ως πολιτικός
χώρος, θεωρήσαμε -και θεωρούμε- ότι ο
φοιτητικός σύλλογος έπρεπε να συνεδριάσει.
Έτσι, προβήκαμε σε συλλογή υπογραφών
για το κάλεσμα της συνέλευσης. Αυτή η
μέθοδος έχει ακολουθηθεί, σε μία σειρά
καλεσμάτων γενικών συνελεύσεων, αφενός
γιατί ο ίδιος ο σύλλογος πρέπει να έχει
λόγο για τη διεξαγωγή τους και αφετέρου
γιατί επί μονίμου βάσεως η ΠΑΣΠ σαμποτάρει
όχι μόνο τα καλέσματα αλλά και τις ίδιες
τις γενικές συνελεύσεις. Η συλλογή
υπογραφών ήταν γνωστή εξ'αρχής σε όλες
τις δυνάμεις του συλλόγου. Η πολιτική
επιλογή της ΠΑΣΠ, να μην συνδράμει σε
αυτό, δεν μας προξενεί καμία εντύπωση,
αντιθέτως επιβεβαιώνει για ακόμα μία
φορά το ρόλο της. Βέβαια, αυτή τη φορά η
ΠΑΣΠ, έπρεπε να προχωρήσει ακόμα παραπέρα.
Αντιλαμβανόμενη ότι έστω και με οριακή
απαρτία, η απόφαση θα ήταν για μια ακόμη
φορά αγωνιστική, ο μόνος τρόπος για να
το εμποδίσει θα ήταν να αποχωρήσει, αφού
πλέον δεν θα υπήρχε έστω και οριακή
απαρτία.
Γιατί όμως ήταν τόσο αναγκαίο για την
ΠΑΣΠ το να μην διεξαχθεί γενική συνέλευση,
άρα και να μην παρθεί αγωνιστική απόφαση;
Γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, θα ήταν
αναγκασμένη να τοποθετηθεί επί του
ζητήματος των Μητρώων Τεχνικών Έργων,
να λογοδοτήσει στο φοιτητικό σύλλογο
για την προώθηση των σεμιναρίων κατά
την αλλαγή του Προγράμματος Σπουδών,
αλλά και να δεχτεί μία απόφαση που θα
πήγαινε κόντρα στο ΤΕΕ και την αγαπημένη
τους Τόνια Μοροπούλου, πρόεδρο της
διοικούσας επιτροπής του ΤΕΕ, που είναι
υπεύθυνη για όλες τις αντιδραστικές
αλλαγές που περιγράψαμε παραπάνω, και
γνωστή ομοϊδεάτισσά τους “από τα χρόνια
του Ανδρέα” για το οποία τόσο
υπερηφανεύονται και οι ίδιοι.
Κόντρα, λοιπόν, στις αλλαγές αυτές
που επηρεάζουν την προοπτική μας με
κυρίαρχη την επίθεση στα πτυχία και τα
επαγγελματικά δικαιώματα που αυτά
κατοχύρωναν , ενάντια στις προθέσεις
της ΠΑΣΠ για σαμποτάρισμα των γενικών
συνελεύσεων, και για να δώσουμε ως
φοιτητές και μελλοντικοί εργαζόμενοι
την απάντησή μας στα σχέδια διάλυσης
της όποιας επαγγελματικής προοπτικής
μας,
καλούμε το φοιτητικό σύλλογο
να συμμετάσχει στη νέα γενική συνέλευση
την Πέμπτη 01/03 στο Αμφιθέατρο
1 της σχολής μας.
