ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ…

  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καθ όλη τη διάρκεια της θητείας της έχει προβεί σε μια σειρά από αντιλαϊκά μέτρα, ενώ παράλληλα «βροντοφωνάζει» τη δήθεν έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Η αλήθεια είναι όμως ότι, στη «μεταμνημονιακή» πλέον Ελλάδα, οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να δουλεύουν σε εξουθενωτικά ωράρια και με πενιχρές αμοιβές. Αυτήν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα τα              χρόνια των μνημονίων ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να την παγιώσει μέσω αντιδραστικών αλλαγών τόσο στην εκπαίδευση όσο και στους χώρους της εργασίας. Ήδη από το καλοκαίρι του 2017 με την ψήφιση του πρώτου νόμου Γαβρόγλου είδαμε ξεκάθαρα το στόχο υπουργείου και κυβέρνησης προς την απαξίωση των πτυχίων. Το νέο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν λίγο καιρό, σε συνέχεια των προηγούμενων, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις κατευθύνσεις από μεριάς κυβέρνησης στο τρόπο που θα υλοποιηθούν τα παραπάνω, αλλά και το πώς θα εντάσσεται ο απόφοιτος στην αγορά εργασίας βάση προσόντων (πιστοποιήσεων, δια βίου, επανακαταρτίσεων, σεμιναρίων).

  Μέσα στο νομοσχέδιο περιγράφονται οι συγχωνεύσεις σχολών και το νέο σύστημα σύμφωνα με το οποίο θα προσλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί. Στο κομμάτι των συγχωνεύσεων προβλέπεται η δημιουργία τμημάτων με επικαλυπτόμενα γνωστικά αντικείμενα, το οποίο αποτελεί μια δυναμική αφετηρία προς την αποστοίχιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από αυτά και τη μεταπήδησή τους σε επόμενους κύκλους σπουδών. Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς, το νομοσχέδιο αυτό περιγράφει το λεγόμενο προσοντολόγιο, σύμφωνα με το οποίο, με βάση το βαθμό του πτυχίου, τα μεταπτυχιακά , τα σεμινάρια, τα δια βίου και την εργασιακή εμπειρία θα προσδίδονται στον απόφοιτο κάποια μόρια. Το σύστημα αξιολόγησης θα ανανεώνεται κάθε δύο χρόνια και όποιος είναι πιο ψηλά στην κατάταξη θα προσλαμβάνεται. Πιο συγκεκριμένα,  ένας εργαζόμενος στην επόμενη αξιολόγηση που θα πραγματοποιηθεί είναι πιθανό να έχει λιγότερα μόρια από κάποιον άλλο και αυτό θα καθιστά τον πρώτο αυτόματα εκτός εργασίας. Αυτό σημαίνει, με απλά λόγια,  ότι για να κρατήσει κάποιος τη θέση του, πέρα από το ότι πρέπει να φέρει εις πέρας το φόρτο εργασίας της δουλειάς του, πρέπει να επανακαταρτίζεται συνεχώς μαζεύοντας όσα περισσότερα μόρια μπορεί. Αυτή η κατάσταση περιγράφει ένα μοντέλο εργαζομένου ο οποίος θα πρέπει να ανταπεξέλθει σε εξουθενωτικούς ρυθμούς ζωής και θα ζει με το φόβο της ανεργίας.

  Οι αλλαγές που προωθούνται αυτή τη στιγμή στους εκπαιδευτικούς δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Την περσινή χρονιά, σε κοινή κατεύθυνση των παραπάνω, περιγράφονταν αντίστοιχες αλλαγές μέσα από το ΤΕΕ για το μέλλον του επαγγέλματος του μηχανικού. Συγκεκριμένα η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ προέβλεπε την κατάταξη των απόφοιτων μηχανικών σε κλάσεις, με αφετηρία όλων την “μηδενική” βαθμίδα και δεν θα κατοχύρωνε κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Τα επαγγελματικά δικαιώματα θα αποδίδονταν είτε μέσω προγραμμάτων επανακατάρτισης,  σεμιναρίων (ακόμα και επί πληρωμή), δια βίου, μεταπτυχιακών, είτε με την εργασιακή εμπειρία. Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση οι φοιτητικοί σύλλογοι στο πλάι των εργαζομένων έδειξαν αντανακλαστικά απαντώντας δυναμικά σε αυτή τη κατάσταση, μπλοκάροντας τις συνεδριάσεις του ΤΕΕ όποτε ήταν να συζητηθούν οι προαναφερθείσες αλλαγές . Παρ’ ότι η συγκεκριμένη κίνηση από πλευράς ΤΕΕ πάγωσε αυτό δε σημαίνει ότι το ζήτημα δεν θα ξαναχτυπήσει την πόρτα μας.

  Απέναντι, λοιπόν, σε αυτή τη κατάσταση που διαμορφώνεται της εργασιακής επισφάλειας  και των ελαστικών σχέσεων εργασίας, εμείς προτάσσουμε τους συλλογικούς μας αγώνες στο πλάι των εργαζομένων καθώς σε λίγο καιρό και εμείς ως εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουμε τις ίδιες εργασιακές συνθήκες.Γι αυτόν το λόγο καθίσταται αναγκαία η στήριξη του αγώνα των εκπαιδευτικών ο οποίος στοχεύει στη μη εφαρμογή του ψηφισμένου νόμου για το προσοντολόγιο. Αγώνας ενάντια στο νέο μοντέλο εργαζόμενου το οποίο προωθείται είναι αγώνας για μια καλύτερη εργασιακή πραγματικότητα. Στήριξη στον αγώνα των αδιόριστων καθηγητών! Όλοι το Σάββατο 26/1 στις 12 μ.μ. στα Προπύλαια!