ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΕΤΕ...
Διαλυμένο σύστημα υγείας - Συνεχίζεται η
επίθεση στους εργαζομένους...
Εδώ και κάποιες εβδομάδες η
κατάσταση στη χώρα μας αλλά και σε όλο το πλανήτη έχει αλλάξει ραγδαία εξαιτίας
της πανδημίας του κορονοϊού . Για την αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας είναι
αναγκαίο ένα ισχυρό σύστημα υγείας, δυστυχώς όμως στη χώρα μας η δημόσια υγεία έχει
τσακιστεί από τις πολιτικές λιτότητας
της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων με αποτέλεσμα εν μέσω αυτής της κρίσης,
τα νοσοκομεία να έχουν σημαντικές ελλείψεις σε ανθρώπινο και υλικοτεχνικό
δυναμικό. Πιο συγκεκριμένα, αυτή τη στιγμή στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχει
μικρός αριθμός τεστ, ελλιπής εξοπλισμός και ταυτόχρονα το μέγεθος του νοσηλευτικού προσωπικού δεν είναι
αρκετό. Εδώ ας μην ξεχνάμε τις δηλώσεις του Άδωνη και άλλων στελεχών της Νέας
Δημοκρατίας πριν κάποια χρόνια που υπερηφανεύονταν για τις απολύσεις που έκαναν
στον τομέα της υγείας. Και μάλιστα αυτοί είναι που αυτή τη στιγμή εγκαλούν τον
κόσμο να βγαίνει στα μπαλκόνια να χειροκροτήσει τους γιατρούς τους οποίους μέσω
των πολιτικών τους έχουν κυριολεκτικά διαλύσει. Αντί λοιπόν η κυβέρνηση που
μιλάει καθημερινά στα διαγγέλματά της για ενότητα των πολιτών απέναντι στον
εχθρό-ιό να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις επιτέλους στον τομέα της υγείας για
να αντιμετωπιστεί στην πραγματικότητα η πανδημία, ρίχνει το μπαλάκι στον
κόσμο μιλώντας για ατομική ευθύνη ως τη μόνη λύση για την αντιμετώπιση του
κορονοϊού. Το καθεστώς της καραντίνας, όμως δεν μπορεί να αποτελέσει τη
λύση του προβλήματος, καθώς σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο
κίνδυνος αυτή τη στιγμή με τις καραντίνες είναι ότι αν δεν θέσουμε σε
προτεραιότητα ισχυρά μέτρα για την τόνωση της δημόσιας υγείας, όταν αρθούν τα
μέτρα περιορισμού θα επανέλθει πάλι ο κίνδυνος της ασθένειας και πιθανόν να
μπούμε σε νέο κύμα πανδημίας. Συμπερασματικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία
πανδημία έχοντας και ένα κατακρεουργημένο σύστημα υγείας. Σε αυτό το κλίμα
προσπαθώντας να αποκρύψει τις ελλείψεις στην υγεία που είναι απόρροια των
νεοφιλελεύθερων πολιτικών της, η Νέα Δημοκρατία
κάνει επίκληση στην ατομική
ευθύνη του κάθε πολίτη σε μία προσπάθεια να χτίσει στην κοινή γνώμη την εικόνα
πως ο πραγματικός υπαίτιος είναι ‘’οι μερικοί ανεύθυνοι’’ μετακυλώντας το βάρος
των εγκληματικών πολιτικών της στην ατομική ευθύνη του καθενός.
Δυστυχώς η υγεία δεν είναι
ο μόνος κλάδος που πλήττεται αυτή τη στιγμή καθώς η κυβέρνηση στο πρόσχημα
του κορονοϊού βρίσκει μια ιδανική ευκαιρία να χτυπήσει εργασιακά κεκτημένα.
Τη στιγμή που πολλές επιχειρήσεις κλείνουν, πολλοί εργαζόμενοι βρίσκονται να
χάνουν τη δουλειά τους, είτε αντί του μισθού τους να παίρνουν μια πενιχρή
αμοιβή από το κράτος που δεν αρκεί για να καλύψει τις βασικές ανάγκες των
εργαζομένων, είτε άλλοι να μένουν στο έλεος της μοίρας τους και χωρίς μισθό (πχ
μηχανικοί που εργάζονται με μπλοκάκι). Επειδή μάλιστα στη χώρα μας δεσπόζει το
φαινόμενο της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας και ειδικότερα όταν πρόκειται
για νέους, οι άνθρωποι που δουλεύουν με αυτό τον τρόπο δε θα πάρουν καμία
οικονομική βοήθεια από το κράτος για την περίοδο που δε θα δουλεύουν. Λόγω,
λοιπόν, των νέων μέτρων που έχουν
παρθεί, ελλοχεύει ο κίνδυνος να διαμορφωθεί μία νέα εργασιακή πραγματικότητα η
οποία περιλαμβάνει ανασφάλιστη εξ αποστάσεως εργασία με πλήρως απελευθερωμένα
ωράρια, με απολύσεις, με ψεύτικα επιδόματα, καταλήγοντας στην με κάθε τρόπο
επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών οι οποίες με αυτόν τον τρόπο θα βρεθούν να
μεγαλώνουν παιδιά με 0 ευρώ.
Εκπαίδευση
και κορονοϊός...
Βάσει όλης αυτής
της κατάστασης η κυβέρνηση παίρνει κάποιες επιλογές, όχι σαφώς για την επίλυση
του προβλήματος προς όφελος των πολιτών στο σύνολό τους όπως λέγεται σε κάθε
διάγγελμα, αλλά επιλογές που συνεχίζουν την επίθεση σε λαό και νεολαία, στην
κατεύθυνση που γινόταν και “προ κορονοϊού” φυσικά. Δε θα μπορούσε να ερμηνευτεί
διαφορετικά η εισβολή της αστυνομίας στο Κάτω Πολυτεχνείο και η εκκένωση του
Γκίνη “για λόγους απολύμανσης”. Δε θα μπορούσε να ερμηνευτεί διαφορετικά
ούτε η πραγματοποίηση της Συνόδου Πρυτάνεων μέσω τηλεδιάσκεψης όπου
χωρίς τους φοιτητές υπουργός και πρυτάνεις συζήτησαν για το προχώρημα της
εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και τη διάλυση των πτυχίων και της προοπτικής μας
το επόμενο διάστημα. Δε θα μπορούσε σίγουρα να ερμηνευτεί διαφορετικά ούτε ό,τι
συμβαίνει στην ΑΣΟΕΕ με φοιτητές “παιδιά της ΟΝΝΕΔ” σε συνεννόηση με καθηγητές
να καταστρώνουν ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και να “αποφασίζουν” μέσω αυτών να
γίνονται εξ αποστάσεως μαθήματα ακόμα και σε περιόδους κατάληψης. Εξάλλου για να υλοποιηθούν όλα όσα θέλει η
κυβέρνηση στο κομμάτι της εκπαίδευσης, αλλά και σε μετέπειτα επίπεδο, πρέπει να
“φύγει από τη μέση” το εμπόδιο των Φοιτητικών Συλλόγων, που μέσω των συλλογικών
τους διαδικασιών βάζουν αναχώματα στις επιδιώξεις υπουργείου-κυβέρνησης.
Οι
ηλεκτρονικές ψηφοφορίες είναι ένας τρόπος να επιτευχθεί η διάλυση των
φοιτητικών συλλόγων και των συλλογικών τους διαδικασιών...
Γι’ αυτόν το
λόγο επιχειρούνται στις σχολές ήδη από τις συνελεύσεις ενός προηγούμενου
διαστήματος οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Ένα σύστημα με τα προσωπικά δεδομένα
των φοιτητών να αποκτώνται με άγνωστο τρόπο (καταλήγοντας σε μία πλατφόρμα
τον έλεγχο της οποίας δε θα έχουν οι ίδιοι οι φοιτητές..), σε μια διαδικασία
εκτός των διαδικασιών του συλλόγου αφήνοντας στην άκρη τις αποφάσεις των
Γενικών Συνελεύσεων. Μια διαδικασία που δε θα υπάρχει καμία δυνατότητα
συζήτησης και ανταλλαγής προβληματισμών εντός του φοιτητικού σώματος, μια
διαδικασία που εν τέλει αποτελεί χτύπημα στο φοιτητικό συνδικαλισμό, αποτελεί
χτύπημα στο ίδιο το φοιτητικό κίνημα που βγαίνει μπροστά μέσα από τις μαζικές
διαδικασίες των συλλόγων προς όφελος των συμφερόντων λαού και νεολαίας.
Την
ίδια στιγμή, εν μέσω κορονοϊού...τι γίνεται στις φοιτητικές εστίες...
Στην ίδια κατεύθυνση η κυβέρνηση
επιλέγει αντιδραστικά να προχωρήσει στο κλείσιμο και την εκκένωση όλων των
εστιών πανελλαδικά εν μέσω πανδημίας. Αντί να πάρει όλα τα απαραίτητα
μέτρα και να δώσει χρηματοδότηση, ούτως ώστε να προφυλαχτούν οι εστιακοί
από τη νέα πανδημία, επιλέγει σαφώς την εύκολη λύση, να πετάξει χιλιάδες
εστιακούς έξω από τα σπίτια τους. Δημιουργούνται προβληματικές που προφανώς
η κυβέρνηση γνωρίζει, αλλά δεν επιλέγει να λύσει, δηλαδή πολλοί από τους εστιακούς δεν
μπορούν να γυρίσουν στις οικογένειές τους για διάφορους λόγους, είτε
οικονομικούς, είτε λόγω οικογενειακής κατάστασης, είτε επειδή μένουν σε άλλη
χώρα, αλλά και κάποιοι εργάζονται για να ανταπεξέλθουν στα έξοδά τους ως
φοιτητές. Έχουμε λοιπόν από τη μία τις απειλές της κυβέρνησης για
απαγόρευση κυκλοφορίας, όπως και έγινε, αν δε σταματούσε το κύμα εξόδου των
“ανεύθυνων” πολιτών προς τα χωριά, από την άλλη έχουμε το κλείσιμο των εστιών
άρα και την υποχρεωτική μετακίνηση χιλιάδων φοιτητών προς τους τόπους καταγωγής
τους. Πολλά ερωτήματα μας δημιουργούνται σχετικά εν τέλει με τις πραγματικές
προθέσεις της κυβέρνησης βάσει και αυτών των τελευταίων κινήσεων.
Ηλεκτρονικά μαθήματα...από καλή
πρόθεση ;
Μέσα σε αυτή τη
κατάσταση έχουν ξεκινήσει και οι εξ' αποστάσεως διδασκαλίες των μαθημάτων
σε ένα πλήθος σχολών, όπως και στη δική μας, έτσι ώστε να μην υπάρξει μεγάλη
απώλεια της ύλης. Ωστόσο είναι μία διαδικασία η οποία μπορεί να προκαλέσει
αποκλεισμό πολλών φοιτητών από την παρακολούθηση του μαθήματος για οποιονδήποτε
λόγο. Πάγιο αίτημα του Συλλόγου μας είναι όλο το υλικό των μαθημάτων να
αναρτάται από τους διδάσκοντες στις ιστοσελίδες των αντίστοιχων μαθημάτων, ώστε
όλοι οι φοιτητές να έχουν πρόσβαση σε αυτό, είτε έχουν παρακολουθήσει το
μάθημα, είτε όχι . Αυτό οφείλουν να κάνουν οι διδάσκοντες και στη
συγκεκριμένη περίοδο με τις δυσκολίες οι οποίες υπάρχουν. Πολλοί καθηγητές
μάλιστα ευαγγελίζονται ότι οι διαδικτυακή διδασκαλία μπορεί να χρησιμεύσει και
στη διεξαγωγή κάποιων εργαστηρίων. Μας γεννιούνται λοιπόν κάποια ερωτήματα.
Κατά πόσο αποτελούν όντως εργαστήρια εφόσον μπορούν να πραγματοποιηθούν
μέσω τηλεδιάσκεψης; Πώς μπορούν να παραμείνουν τώρα υποχρεωτικά εφόσον μ' αυτό
τον τρόπο διδασκαλίας αποκλείονται φοιτητές από την παρακολούθησή τους;
Υποχρεωτικές εργασίες με υπέρογκες ύλες πώς είναι δυνατόν να συνεχίζουν να
αποτελούν κομμάτι του τελικού βαθμού και να συνεχίζουν να υπάρχουν; Από τη
στιγμή που κάποια "εργαστήρια" καταλήγουν να είναι εργαστηριακές
ασκήσεις "στο χέρι" πώς είναι δυνατόν να μας κόβουν εκδικητικά εάν
δεν τα παρακολουθήσουμε; Δίνονται όντως αναγκαία εφόδια -όπως μας λένε- από τη
στιγμή που η ηλεκτρονική πραγματοποίησή τους καθιστά ανέφικτη τη φυσική
παρουσία και την παρακολούθηση απ' όλους τους φοιτητές; Τα ηλεκτρονικά μαθήματα
τελικά θα αποτελέσουν και τη λύση σε επόμενο επίπεδο σχετικά με τα εργαστήρια
που υπολειτουργούν ή αντικαθίστανται από εργαστηριακές ασκήσεις; Η πρωτοπορία
του ιδρύματος για την οποία υπερηφανεύεται ο πρύτανης Μπουντουβής θα είναι αυτή
όταν οι φοιτητές θα του επισημαίνουν την υποχρηματοδότηση και την έλλειψη
εργαστηριακού εξοπλισμού; Για εμάς είναι ακόμα μία κατάσταση στην οποία
φανερώνεται με ξεκάθαρο τρόπο ότι όλα αυτά καταλήγουν στο να επιβαρύνουν
περισσότερο τους φοιτητές και σε καμία περίπτωση δεν λειτουργούν προς όφελός
μας. Συνεπώς ακόμα και στη συγκεκριμένη δύσκολη κατάσταση βλέπουμε πως
επιδιώκεται με όποιο τρόπο αυτό είναι εφικτό η περαιτέρω εντατικοποίηση των
ρυθμών σπουδών, κάτι στο οποίο πρέπει να σταθούμε απέναντι.
Με
την ύλη και το εξάμηνο, τι;
Στις
δεδομένες συνθήκες, που έχουν χαθεί ήδη διδακτικές ώρες δύο εβδομάδων και σε
πολλά μαθήματα δεν γίνεται καν λόγος για ηλεκτρονικά μαθήματα ακόμη, είναι
βέβαιο πως θα υπάρξει σχεδιασμός για πολύωρες αναπληρώσεις, τόσο σε εργαστήρια
όσο και σε διαλέξεις. Η προσπάθεια αναπλήρωσης όλων αυτών των χαμένων ωρών θα
οδηγήσει σε περαιτέρω εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών των φοιτητών, σε μια
ήδη εντατικοποιημένη σχολή. Γίνεται εύκολα κατανοητό πως δεν είναι εφικτή η
κάλυψη του συνόλου της ύλης, δεδομένου του πόσος χρόνος έχει ήδη χαθεί και από
ότι φαίνεται θα συνεχίσει να χάνεται. Επομένως, η μείωση της ύλης όλων των
μαθημάτων του συγκεκριμένου εξαμήνου είναι μονόδρομος. Σίγουρα ακόμα θα
υπάρχει η προσπάθεια από καθηγητές να επιβάλλουν στους φοιτητές να
παρακολουθήσουν χαμένα μαθήματα και εργαστήρια σε επόμενα έτη με τη δικαιολογία
ότι “δεν έχουμε πάρει τη γνώση που πρέπει, δε θα βγούμε καλοί μηχανικοί άμα δεν
ξέρουμε το τάδε, κλπ”, κάτι που απλά θα έρθει να επιβαρύνει την καθημερινότητά
μας όταν καθηγητές αυθαιρετούν εις βάρος μας, αν σκεφτούμε κιόλας ότι με το
έτσι θέλω έχει συμβεί να προστεθούν υποχρεωτικές εργαστηριακές ασκήσεις σε
μαθήματα από τη μία χρονιά στην άλλη. Πρόσβαση σε ηλεκτρονικά μαθήματα σε
όλους τους φοιτητές, καμία παράταση του εξαμήνου, περικοπές της ύλης και μείωση
των υποχρεωτικών εργαστηρίων και εργασιών είναι τα ελάχιστα που πρέπει να
απαιτήσουμε ως φοιτητές.
Να κάνουμε
ξεκάθαρο πως κανένα εξάμηνο ή εξεταστική δεν θα χαθεί και πως όταν επανέλθουμε
θα σπουδάζουμε με ρυθμούς ανθρώπινους και δεν θα αποτελέσει ο κορονοϊός την
αφορμή για να μας αναγκάσουν να ασχολούμαστε μονάχα με τις σπουδές μας. Να
κάνουμε ξεκάθαρο ότι από μεριάς μας ως φοιτητές δεν πρόκειται να γίνουμε αυτοί
που θα “την πληρώσουν” για την όλη κατάσταση, αλλά επιτέλους κράτος και
κυβέρνηση να αναλάβουν τις ευθύνες που τους βαραίνουν και να μην πέφτουν αυτές
στις πλάτες εργαζομένων και νεολαίας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Δωρεάν περίθαλψη χωρίς αποκλεισμούς για όλους. Μόνιμες προσλήψεις προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι - Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση.
- Επίταξη των ιδιωτικών νοσοκομειακών μονάδων.
- Να παρθούν όλα τα μέτρα πρόληψης, καθαριότητας, υγιεινής για όλους τους χώρους των Πανεπιστημίων με τακτικές απολυμάνσεις.
- Άμεσα μέτρα πρόληψης και προστασίας των φοιτητών που μένουν στις εστίες. Άμεση παροχή από το κράτος σοβαρών υποδομών υγιεινής στις εστίες.
- Κανένα χαμένο εξάμηνο - Καμία παράταση εξαμήνου, καμία μεταφορά μαθήματος σε επόμενο έτος, καμία υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων, μείωση της ύλης.
- Κανένας αποκλεισμός φοιτητή από τις παρακολουθήσεις, ανάρτηση όλων των σημειώσεων και των διαλέξεων.
- Καμία επιβάρυνση στις πλάτες των φοιτητών.
- Όχι στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες - ενεργοί φοιτητικοί σύλλογοι με μαζικές συλλογικές διαδικασίες.
