Είναι επικίνδυνοι!
Είναι επικίνδυνοι!
Για ακόμα μια χρονιά, ήδη από πολύ νωρίς το καλοκαίρι, γινόμαστε μάρτυρες μιας θλιβερής κατάστασης με ανεξέλεγκτες πυρκαγιές να πλήττουν διάφορες περιοχές της χώρας και μεγάλες δασικές εκτάσεις να καίγονται ακόμα και στα προάστια της Αθήνας. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να πει κάποιος ότι δεν ήταν δυνατό να προβλεφθεί καθώς εδώ και χρόνια παρατηρούνται κάθε καλοκαίρι μεγάλων διαστάσεων πυρκαγιές, οι οποίες εμφανίζονται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση.
Παρά τις τεράστιες καταστροφές πέρσι το καλοκαίρι, όπου είδαμε να καίγονται 400.000 στρέμματα στη Βόρεια Εύβοια, ο κρατικός μηχανισμός φαίνεται να είναι το ίδιο απροετοίμαστος καθώς για άλλη μια φορά δεν υπήρξε καμιά ουσιαστική προσπάθεια πρόληψης ενώ παρατηρείται και πάλι σοβαρή «αδυναμία» αντιμετώπισης και προστασίας των εκτάσεων αυτών αλλά και των ίδιων των πολιτών. Φέτος μάλιστα εκτός από την διαχρονική έλλειψη οργάνωσης παρατηρείται και πλήρης απουσία ενημέρωσης των πολιτών. Εδώ και αρκετές εβδομάδες καίγονται μεγάλες δασικές εκτάσεις σε όλη τη χώρα (ιδιαίτερα Αχαΐα και Κρήτη), αυτή τη βδομάδα μόνο υπάρχουν πάρα πολλές εστίες στα προάστια της πρωτεύουσας, όμως η μοναδική που αναφέρθηκε ήταν αυτή στην Πεντέλη. Η ανεπάρκεια αυτή του κρατικού μηχανισμού αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή τόσο της κυβέρνησης ΝΔ, όσο και των προηγούμενων, καθώς και η αποσιώπηση για τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος αποσκοπεί στην αποποίηση της ευθύνης που φέρουν. Τρανταχτό παράδειγμα της εγκληματικής αμέλειας των κυβερνήσεων αποτελούν τα γεγονότα στο Μάτι πριν κάποια χρόνια, όπου θρηνήσαμε δεκάδες ανθρώπινες ζωές, και μετά τα οποία βλέπουμε την ίδια αδράνεια του κρατικού μηχανισμού.
Η πολιτική αυτή επιλογή και της τρέχουσας κυβέρνησης γίνεται ξεκάθαρη αν αναλογιστεί κανείς ότι όσα βιώνουμε φέτος αλλά και όσα είδαμε να συμβαίνουν πέρσι το καλοκαίρι έρχονται σε χρονική συνέχεια από την πανδημία του κορονοϊού, όπου η έλλειψη πρόνοιας και κατάλληλων υποδομών, το διαλυμένο ΕΣΥ και τα υποστελεχωμένα νοσοκομεία οδήγησαν στην ανάγκη για καραντίνα, ενώ οι απολύσεις υγειονομικού προσωπικού (την ίδια στιγμή που γίνονταν νέες προσλήψεις αστυνομικών) έφεραν παράταση της κατάστασης αυτής. Οι συνέπειες ήταν τραγικές για τους πολίτες οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν το κύμα ακρίβειας και την περεταίρω πτώση του βιοτικού επιπέδου που άφησε πίσω της η καραντίνα. Με αντίστοιχη λογική, η κυβέρνηση τώρα αρκείται σε διαδοχικές εκκενώσεις οικισμών, στηριζόμενη και πάλι στο αφήγημα της «ατομικής ευθύνης», χωρίς να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα για την ουσιαστική προστασία της περιουσίας και της ζωής των κατοίκων στις πληγείσες περιοχές.
Διαχρονικά προβλήματα αποτελούν η υποστελέχωση του Πυροσβεστικού σώματος και ο απαρχαιωμένος και ελλιπής εξοπλισμός του, αλλά και η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης πυρκαγιών ,αλλά και πολλών άλλων φυσικών καταστροφών. Το βάρος πέφτει και πάλι στους απλούς πολίτες, εθελοντές και κατοίκους των πληττόμενων περιοχών οι οποίοι προσπαθούν με δική τους πρωτοβουλία και αυτοθυσία να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, χωρίς ιδιαίτερη κρατική στήριξη. Μάλιστα, ο υπουργός προστασίας του πολίτη είχε το θράσος να περηφανευτεί για την διαχείριση των πυρκαγιών στην Πεντέλη. Για να ενισχύσει το πυροσβεστικό σώμα έστειλε αστυνομικούς, κυριολεκτικά με κουβάδες στα χέρια, να κάνουν τους πυροσβέστες, ενώ πριν από μερικούς μήνες «έδειρε» και έστειλε στο νοσοκομείο αρκετούς πυροσβέστες επειδή ζήτησαν ενίσχυση του πυροσβεστικού σώματος. Είναι τραγικό να έχουμε φτάσει σε σημείο να βλέπουμε περισσότερους αστυνομικούς από πυροσβέστες σε τέτοιες περιστάσεις.
Γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν είναι αδυναμία αλλά συνειδητή επιλογή η απουσία του κρατικού μηχανισμού στις συνθήκες έκτακτης ανάγκης και είναι η συνέχεια μιας σειράς επιλογών που φέρουν τελικά ανασφάλεια στο λαό, ο οποίος καλείται συνεχώς να σωπαίνει, να απομονώνεται και μπαίνει σε έναν αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς όρους ζωής. Παλεύουμε μέχρι τέλους όπου υπάρχουμε καθημερινά, μέσα από μαχητικούς φοιτητικούς συλλόγους και σωματεία, υψώνουμε τείχος αντίστασης στης πολιτικές τους. Οι πολιτικές της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης του λαού δε μας χωράνε, θα τις ανατρέψουμε!
Απαιτούμε:
- Άμεση και πλήρης αποζημίωση των πληγέντων οικογενειών
- Κάλυψη των αναγκών του πυροσβεστικού σώματος και της δασικής υπηρεσίας σε μόνιμο προσωπικό, υποδομές και εξοπλισμό
- Δημιουργία αντιπυρικού σχεδιασμού, σεβόμενο τις ανάγκες του λαού και του περιβάλλοντος
