Γενική Συνέλευση 3/11

Τα σχετικά με τη Γενική Συνέλευση...

Αποκτώντας κανείς τη φοιτητική ιδιότητα εισέρχεται σε μία νέα πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα που τον καλεί να ωριμάσει και να αντιληφθεί πως πλέον είναι ο ίδιος υπεύθυνος για τη ζωή και το μέλλον του. Ως μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας καλείται να συμμετάσχει στη λήψη αποφάσεων πάνω σε καίρια ζητήματα τα οποία θα καθορίσουν την καθημερινότητα του, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Μέσω της Γενικής Συνέλευσης του Φοιτητικού Συλλόγου, ο φοιτητής ενημερώνεται αναλυτικά για τα επίδικα που έχουν ανακύψει (μία πρώτη ενημέρωση έχει ήδη γίνει με ανακοινώσεις, κείμενα) και συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων ως μέλος του συλλόγου . Οι αποφάσεις της αφορούν ζητήματα καθημερινότητας, όπως οι φοιτητικές παροχές, ζητήματα καθηγητικής αυθαιρεσίας, είτε γενικότερα ζητήματα που θα μας επηρεάσουν ως φοιτητές, ως μελλοντικούς εργαζόμενους και ως μέλη της κοινωνίας γενικότερα. Η Γ.Σ. αποτελεί την πιο αμεσοδημοκρατική διαδικασία καθώς και το ανώτατο όργανο του Φ.Σ. και γιαυτό το λόγο οι αποφάσεις της γίνονται σεβαστές από όλους.

Λίγα λόγια για τη διαδικασία

Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης γίνονται τοποθετήσεις από τους πολιτικούς χώρους που δραστηριοποιούνται στη σχολή αλλά και από οποιονδήποτε φοιτητή το επιθυμεί. Ακολουθούν ερωτήσεις. Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης οποιοσδήποτε μπορεί να πει τη γνώμη του και να κάνει ερωτήσεις σχετικά με τα θέματα που έχουν ήδη αναφερθεί ή με θέματα που ο ίδιος θεωρεί σημαντικά. Αφού ολοκληρωθούν οι τοποθετήσεις κατατίθενται ψηφίσματα (αν υπάρχουν) τα οποία υπερψηφίζονται ή καταψηφίζονται από τα μέλη του συλλόγου. Τέλος διεξάγεται ψηφοφορία σχετικά με το πλαίσιο απόφασης του φοιτητικού συλλόγου. Όλα τα μέλη του συλλόγου της σχολής ψηφίζουν ανάμεσα στα πλαίσια που έχουν κατατεθεί και το λευκό.

Γιατί να έρθει κανείς στη Γ.Σ.

Είναι γεγονός ότι η διαδικασία της γενικής συνέλευσης γίνεται ολοένα λιγότερο μαζική, κάτι το οποίο δημιουργεί προβλήματα στο εσωτερικό των συλλόγων.

Αρχικά επειδή ,ακριβώς, η Γενική Συνέλευση αποτελεί το ανώτατο όργανο του συλλόγου, όταν ο ίδιος ο σύλλογος απομαζικοποιεί τη διαδικασία, αυτόματα τροφοδοτεί την έλλειψη σεβασμού απέναντι στις αποφάσεις της, γεγονός που ενισχύει τις επιδιώξεις συγκεκριμένων πολιτικών χώρων μέσα στο πανεπιστήμιο για την θέσπιση συντονιστικών οργάνων, τόσο στις διαδικασίες των Διοικητικών Συμβουλίων, όσο και πανελλαδικά επιδιώκοντας την ανασύσταση της ΕΦΕΕ, κινούμενοι στα πλαίσια της κατάργησης του υγιειούς συνδικαλισμού βάσης. Θεωρούμε ότι πρέπει να αντιτεθούμε σε τέτοιες λογικές ανάθεσης και εκπροσώπησης, κάθε φοιτητής οφείλει να έχει λόγο πάνω στα προβλήματα που τον αφορούν και να συμμέτεχει ο ίδιος στη λήψη των αποφάσεων χωρίς να περιμένει από “λίγους και εκλεκτούς” φοιτητοπατέρες να προσφέρουν λύση στα προβλήματά του.

Τέλος, είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται μπροστά σε σοβαρά επίδικα ,όπως στην παρούσα συγκυρία (για την οποία θα αναφέρουμε δυο λόγια παρακάτω), οι φοιτητικοί σύλλογοι να παίρνουν μαζικές αποφάσεις και να δημιουργούν ισχυρά οχυρά απέναντι στις επιθέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης, όποια μορφή και αν αυτές έχουν.

Εκτός αυτού, μέσα από τις διαδικασίες των Γενικών Συνελεύσεων ο φοιτητικός μας σύλλογος έχει πετύχει μιά σειρά από πολύ σημαντικές νίκες (δωρεάν υλικά, αναλώσιμα, βιβλία , περιορισμός της καθηγητικής αυθαιρεσίας κλπ). Ωστόσο την περίοδο που διανύουμε βρίσκεται σε εξέλιξη μία στοχευμένη προσπάθεια καταστρατήγησης των κεκτημένων, που με πολύ κόπο κατακτήθηκαν (παρατηρούνται προβλήματα στη διανομή εργαστηριακών οδηγών και συγγραμάτων, ο θεσμός της δωρεάν σίτισης και στέγασης παρουσιάζει σοβαρές προβληματικές, προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης κ.α.) και πειθάρχησης του φοιτητικού σώματος (προκλητική στάση απέναντι στις αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων, καταστολή, παραβίαση του Πανεπιστημιακού ασύλου σε ΑΠΘ και ΕΚΠΑ). Είναι αναγκαίο, λοιπόν , να πραγματοποιούνται μαζικές Γενικές Συνελεύσεις. Συνελεύσεις που θα στέλνουν ηχηρό μήνυμα σε όσους επιθυμούν να φιμώσουν τους συλλόγους. Μήνυμα ότι είμαστε εδώ και παλεύουμε με πείσμα για τα δικαιώματά μας.

Τι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε το επόμενο χρονικό διάστημα;

Η Γενική Συνέλευση της Τρίτης 3/11 είναι η πρώτη συνέλευση του φετινού ακαδημαϊκού έτους και σε αυτήν ο φοιτητικός σύλλος θα κληθεί να συζητήσει και να αποφασίσει πάνω σε μία σειρά καίριων ζητημάτων, τα οποία απασχολούν τόσο την κοινή γνώμη κεντρικο-πολιτικά (3ο μνημόνιο, προσφυγικό) όσο και τη φοιτητιώσα νεολαία ειδικά (νόμος Φίλη, εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εργασιακή προοπτική).

Συγκεκριμένα:

3ο μνημόνιο

Οι συνέπειες της ψήφισης του 3ου μνημονίου θα είναι καταστροφικές όχι μόνο στο παρόν αλλά κυρίως στο μέλλον.

Το ήδη αυξημένο χρέος θέλουν να το πετάξουν ακόμα μεγαλύτερο στις επόμενες γενιές. Η κυβέρνηση αντίνα συζητά και να επιδιώκει τη διαγραφή του, διαπραγματεύεται μια περίοδο χάριτος με τους “εταίρους”, ώστε η αποπληρωμή του να επιμηκυνθεί στο μέλλον. Βαδίζοντας στα χνάρια των προκατόχων της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ήδη υποθηκεύσει περιουσιακά στοιχεία αξίας 50 δισ. Ευρώ έναντι του νέου δανείου των 86 δισ. Ευρώ.

Από την άλλη με το κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, οι συνταξιούχοι δεν πληρώνονται πλέον βάσει των κρατήσεων, αλλά από εκείνους που εργάζονται σήμερα και συνθέτουν το εργατικό δυναμικό της χώρας, με αποτέλεσμα τα δικά τους συνταξιοδοτικά αποθέματα να εκμηδενίζονται.

Με το 3ο μνημόνιο οι πολίτες θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν βαρείς φόρους και να ματώσουν, προκειμένου να επιτευχθούν οι νέοι οικονομικοί στόχοι. Χαρακτηριστικό του νέου αυτού μνημονίου που το διαφοροποιεί από τα δύο προηγούμενα είναι ότι έχει εμπροσθοβαρή χαρακτήρα, δηλαδή το 56% του μνημονίου θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2015. Επιπλέον το μνημόνιο αυτό, όπως και τα προηγούμενα, περιλαμβάνει οριζόντια μέτρα (π.χ. αύξηση του ΦΠΑ) και πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, τα οποία επιτείνουν την ύφεση και για μια ακόμα φορά φορτώνουν την κρίση στις πλάτες του λαού. Επιπλέον, μέχρι το 2015 θα πρέπει να έχουν υλοιποιηθεί: μεταρρύθμιση του μισθολογίου, ιδιωτικοποιήση κρατικών επιχειρήσεων, θέσπιση νομοθεσίας για την εφαρμογή των συστάσεων του ΟΟΣΑ αναφορικά με φαρμακευτικά προϊόντα, μεταρρύθμιση συστήματος κοινωνικής πρόνοιας μέσω εξοικονόμησης 0,25% του ΑΕΠ του 2015, σταδιακή εφαρμογή νέου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και έκδοση Υπουργικής Απόφασης, συνολική επανεξέταση συστήματος κοινωνικής πρόνοιας με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας με στόχο την εξοικονόμηση 50% του ΑΕΠ ετησίως.

Προσφυγικό

Την Κυριακή 1/11 δύο ακόμη πλοία έφτασαν στο λιμάνι του Πειραιά μεταφέροντας 3.337 πρόσφυγες, το ένα ερχόμενο από τη Μυτιλήνη και το άλλο από Χίο και Μυτιλήνη. Εν τω μεταξύ ο αριθμός των νεκρών προσφύγων σε ναυάγια που σημειώθηκαν στα νερά του Αιγαίου αυξάνεται συνεχώς (19 μέχρι στιγμής εκ των οποίων 11 είναι παιδιά και βρέφη). Καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι που έρχονται αντιμέτωποι με τους βομβαρδισμούς και τη φρική του πολέμου, που η Δύση έχει προκαλέσει, προσπαθούν να εισέλθουν με οποιοδήποτε τρόπο στην Ευρώπη προκειμένου να ξεφύγουν και να βρουν ένα καλύτερο αύριο. Παρ'όλη την επίδειξη ενός δήθεν ανθρωπισμού, οι χώρες της Ευρώπης επιδίδονται περισσότερο στην αναζήτηση τρόπων να διαφυλάξουν τα σύνορά τους, με την ανέγερση φρακτών, με την ενίσχυση του στρατού και της Frontex, με απελάσεις και επαναπροωθήσεις. Στη χώρα μας, ο φράκτης του Έβρου εκτός από σύμβολο της δαιμονοποίησης του “ξένου” στοιχείου, αποτελεί και την κυριότερη αιτία των πνιγμών στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αφού αναγκάζει τους πρόσφυγες να ακολουθήσουν τις επίφοβες θαλάσσιες διόδους για τη διάσχιση των συνόρων. Επιπλέον η κατασκευή νέων “στρατοπέδων συγκέντρωσης” θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη ζωή των προσφυγών, αφού θα τους αναγκάσει να ζουν σε κακές συνθήκες (πάρα πολλά άτομα σε μικρό χώρο, κακές συνθήκες υγειινής και διατροφής) αλλά και ουσιαστικά ως φυλακισμένους. Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε από την ίδια τη Δύση που δημιουργεί τους πρόσφυγες, από την ΕΕ που κάνει τα πάντα για να τους κρατήσει έξω χωρίς να νοιάζεται για το κόστος σε ζωές, να δαπανήσει χρήματα για την προστασία τους, την ασφαλή μεταφορά τους και τη μετακίνησή τους.

Νόμος Φίλη – Εκπαιδευτική Αναδιάρθρωση – Εργασιακή προοπτική

Ο υπουργός Παιδείας κ. Φίλης ενημέρωσε την τρόικα, σε πρόσφατη συζήτησή τους, σχετικά με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου στην Παιδεία. Πιο συγκεκριμένα, το μνημόνιο περιλαμβάνει την επικαιροποίηση της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011. Όσον αφορά στα πανεπιστήμια, η επανεξέταση αυτή θα καλύπτει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης , συμπεριλαμβανομένων των δεσμών μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης και της συνεργασίας μεταξύ Πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων. Με βάση τις συστάσεις της επανεξέτασης, οι αρχές θα εκπονήσουν επικαιροποιημένο εκπαιδευτικό σχέδιο δράσης και θα υποβάλουν προτάσεις για δράσεις το αργότερο έως τον Μάιο του 2016, οι οποίες θα εγκριθούν έως τον Ιούλιο του 2016, και εφόσον είναι δυνατόν, τα μέτρα θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ πριν από το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017. Η συγκεκριμένη έκθεση είναι πλήρως εναρμονισμένη (όπως γράφεται και στο εσωτερικό της) με τη συνθήκη της Λισαβόνας και τη Λευκή Βίβλο για την εκπαίδευση και την κατάρτιση. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι με το νέο νόμο Φίλη σκοπός είναι να προχωρήσει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, η οποία μέχρι τώρα είχε “παγώσει” με τους συλλογικούς αγώνες των φοιτητών. Στα παραπάνω θα συμβάλλουν και οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών των σχολών, όπως γίνεται και στη δική μας, τα οποία θα είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις επιταγές της ΕΕ. Ακόμα, με την εφαρμογή του νέου μνημονίου ανοίγει και πάλι το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως μειώσεις παροχών ή την είσοδο επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο. Φυσικά οι συγκεκριμένες αλλαγές δεν αφήνουν έξω και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, πλήττοντας συνολικά τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, γεγονός που θα πρέπει να μας κινητοποιήσει ένα επόμενο χρονικό διάστημα σε συντονισμό και με τους μαθητές, οι οποίοι ήδη έχουν αρχίσει να αντιδρούν. Την ίδια στιγμή, η εργασιακή προοπτική της νεολαίας γίνεται συνεχώς χειρότερη. Νέοι κάτω των 25 καλούνται να δουλέψουν με 300 ευρώ, ανασφάλιστοι ή σε προγράμματα voucher μέσα στην εργασιακή επισφάλεια και την αβεβαιότητα του μέλλοντος.

Αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα της κατάστασης και βλέποντας πως η κρίσιμη συγκυρία επιβάλλει τη δραστηριοποίησή μας οφείλουμε να συμμετέχουμε μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις, μακριά από τις λογικές της ανάθεσης και του μεσσιανισμού, να είμαστε παρόντες όταν διακυβέυονται ζητήματα που αφορούν το μέλλον μας. Μαζικά διαφυλλάσουμε τα κεκτημένα μας και διεκδικούμε το μέλλον που μας αξίζει!

Στα συλλογικά προβλήματα δε χωρουν ατομικές λύσεις!